BPH: raport rynek akcji

Sesja

Piątkowa sesja zgodnie rozpoczęła się od spadków. Na otwarciu WIG20 spadł o 0,70% do poziomu 2 510 pkt, a WIG o 0,55%. Podobnie wystartowały również rynki europejskie gdzie DAX stracił 0,40%, CAC 0,64% a FTSE 0,48%. Brak ważniejszych danych makroekonomicznych w pierwszej części notowań nie sprzyjał warszawskim bykom. Indeks największych spółek utrzymywał się powyżej psychologicznej bariery 2 500 pkt, przebijając ją kilka razy. Po południu jeszcze przed otwarciem Wall Street poznaliśmy szereg informacji z amerykańskiego rynku pracy. Choć opublikowane dane były lepsze od oczekiwań nie poprawiły one słabych nastrojów na Książęcej, a wręcz pogorszyły. W konsekwencji indeks blue chip spadł do poziomu 2491 pkt ustanawiając minimum sesyjne. Wzrostowe otwarcie giełd za Oceanem pozwoliło lekko odrobić straty i ostatecznie WIG20 zamknął się na poziomie 2 509 pkt, co oznaczało spadek o 0,73%, WIG stracił 0,89% przy obrotach wynoszących ponad 719 mln zł.

Sytuacja techniczna

Piątkowa sesja na warszawskim parkiecie wypadła bardzo słabo. Na wykresie indeksu WIG pojawiła się czarna świeca poprzedzona wyraźną spadkową luką cenową, co zapowiada czas sprzedających. Kurs indeksu przełamał bronioną przez trzy sesję linię trendu wzrostowego, zapoczątkowanego minimami z września. Strona popytowa wybroniła jednak wsparcie stanowiące połowę wysokiego białego korpusu z sesji z 21 października, znajdującą się na 53 300 pkt, jednak w kontekście spadkowej luki cenowej na otwarciu – wyczyn ten nie koniecznie zwiastuje dobre dni dla kupujących. Najbliższym istotnym wsparciem dla kursu indeksu są minima z 18 października znajdujące się na 51 860 pkt, do których kurs prawdopodobnie dotrze. Indeks WIG jest ciągnięty w dół przez wskazania RSI, który wyraźnie zniżkuje i ma jeszcze znaczący potencjał do spadku, co usprawiedliwiałoby korektę w okolice 51 860 pkt. Dopiero przełamanie tego wsparcia negowałoby trwający średnioterminowy trend wzrostowy. Wydaje się jednak, że w perspektywie końca roku i możliwego „rajdu św. Mikołaja”, głębsza korekta kursu indeksu nie ma racji bytu z obecnego punktu widzenia.